Παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν αποφασίζετε για την αυξητική στήθους
- Ανεξάρτητα από το τι είδους χειρουργική επέμβαση μιλάμε (αισθητική ή επανορθωτική), θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή η επέμβαση δεν είναι η τελευταία. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, θα απαιτηθεί πρόσθετη χειρουργική επέμβαση. Επιπλέον, θα πρέπει να επισκέπτεστε το γιατρό σας τακτικά καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής σας.
- Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι προσθέσεις μαστού έχουν ημερομηνία λήξης, επομένως, δεν τοποθετούνται μόνιμα. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, η πρόθεση θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να αντικατασταθεί με νέα.
- Πολλές αλλαγές που θα συμβούν στο στήθος σας μετά την τοποθέτηση της πρόσθεσης θα είναι μη αναστρέψιμες. Εάν αποφασίσετε αργότερα να εγκαταλείψετε την αρθροπλαστική, θα μείνετε με καταθλίψεις, πτυχές, ρυτίδες και άλλα αισθητικά ελαττώματα.
Μειωμένη αποτελεσματικότητα των μαστογραφικών εξετάσεων
Η ενδοπροσθετική μειώνει την αποτελεσματικότητα των διαγνωστικών για τον καρκίνο του μαστού. Είναι απαραίτητη η ενημέρωση του εξεταζόμενου ιατρού για την παρουσία της πρόθεσης ώστε να χρησιμοποιεί ειδικές τεχνικές για να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο ρήξης του κελύφους της πρόσθεσης. Επιπλέον, μπορεί να απαιτηθεί επιπλέον σάρωση σε διαφορετικές προβολές, γεγονός που αυξάνει τη δόση ακτινοβολίας που λαμβάνει μια γυναίκα. Ωστόσο, η έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού δικαιολογεί τους σχετικούς κινδύνους.
Συνιστάται να υποβληθείτε σε μαστογραφία την παραμονή της επέμβασης και στη συνέχεια 6-12 μήνες μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος. Οι εικόνες που λαμβάνονται θα καταστήσουν δυνατή την περαιτέρω παρακολούθηση των αλλαγών που συμβαίνουν στους μαστικούς αδένες.
Αυτοεξέταση των μαστικών αδένων
Μετά την εγκατάσταση του εμφυτεύματος, είναι απαραίτητο να διενεργείται ανεξάρτητη εξέταση των μαστικών αδένων σε μηνιαία βάση. Ζητήστε από το γιατρό σας να σας εξηγήσει πώς να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ μιας πρόθεσης και του ιστού του μαστού. Εάν εντοπιστούν εξογκώματα ή τυχόν ύποπτες αλλαγές, θα πρέπει να γίνει βιοψία. Όταν το κάνετε αυτό, προσέξτε να μην καταστρέψετε το εμφύτευμα.
Κλειστή καψοτομή
Η κλειστή καψοτομή, η οποία περιλαμβάνει τη συμπίεση του ινώδους ιστού που σχηματίζεται γύρω από το εμφύτευμα με σκοπό τη ρήξη της κάψουλας, δεν συνιστάται, καθώς μπορεί να βλάψει την ίδια την πρόθεση.
Επιπλοκές που σχετίζονται με την εμφύτευση
Υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών με κάθε είδους χειρουργική επέμβαση, όπως τα αποτελέσματα της αναισθησίας, της μόλυνσης, του οιδήματος, της ερυθρότητας, της αιμορραγίας και του πόνου. Μαζί με αυτό, είναι πιθανές πρόσθετες επιπλοκές κατά την εμφύτευση.
Κατάρρευση / ρήξη της πρόθεσης
Εάν παραβιαστεί η ακεραιότητα του κελύφους, η πρόσθεση μπορεί να καταρρεύσει. Μπορεί να είναι στιγμιαία ή σταδιακή. Εξωτερικά, μοιάζει με αλλαγή στο μέγεθος ή το σχήμα του στήθους. Η κατάρρευση της πρόθεσης μπορεί να συμβεί τόσο τους πρώτους μήνες μετά την επέμβαση, όσο και μετά από αρκετά χρόνια. Ο λόγος μπορεί να είναι βλάβη της πρόθεσης από χειρουργικά εργαλεία κατά την επέμβαση, συστολή της κάψας, κλειστή καψοτομή, εξωτερική πίεση (π. χ. με τραύμα ή έντονη συμπίεση του θώρακα, υπερβολική συμπίεση κατά τη μαστογραφία), με ομφαλική τομή, καθώς και για άγνωστους / ανεξήγητους λόγους.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η πρόθεση φθείρεται με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη / κατάρρευσή της. Απαιτείται πρόσθετη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της αδρανούς πρόσθεσης και την εγκατάσταση νέας.
Καψική σύσπαση
Ο ουλώδης ιστός ή κάψουλα που σχηματίζεται γύρω από το εμφύτευμα και το συμπιέζει ονομάζεται καψική συστολή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η έναρξη της συστολής της κάψας προηγείται από μόλυνση, αιμάτωμα και ορό. Η συστολή της κάψας παρατηρείται συχνότερα όταν η πρόσθεση τοποθετείται κάτω από το πάγκρεας. Τυπικά συμπτώματα είναι πάχυνση και δυσφορία του μαστού, πόνος, αλλαγή σχήματος στήθους, προεξοχή και/ή μετατόπιση του εμφυτεύματος.
Σε περίπτωση υπερβολικής συμπύκνωσης και/ή έντονου πόνου, απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του καψικού ιστού ή του ίδιου του εμφυτεύματος και πιθανή αντικατάστασή του με νέο. Ωστόσο, αυτό δεν εξαλείφει τον κίνδυνο επανεμφάνισης της συστολής της κάψας.
Πόνος
Μετά την εμφύτευση μιας πρόθεσης μαστού, είναι πιθανές αισθήσεις πόνου ποικίλης έντασης και διάρκειας. Αυτός ο πόνος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα πιεσμένων νεύρων ή δύσκολης μυϊκής συστολής, η οποία μπορεί να προκληθεί από ακατάλληλο μέγεθος προθέσεων, κακή τοποθέτηση, χειρουργικά σφάλματα και συστολή της κάψας. Εάν εμφανιστεί έντονος πόνος, ενημερώστε τον θεράποντα ιατρό.
Επιπρόσθετη χειρουργική επέμβαση
Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να χρειαστεί να γίνει χειρουργική επέμβαση προκειμένου να αντικατασταθεί ή να αφαιρεθεί η πρόθεση. Επιπλέον, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της πρόθεσης όταν η πρόθεση καταρρεύσει, συστολή της κάψας, μόλυνση, μετατόπιση της πρόθεσης και εμφάνιση εναποθέσεων ασβεστίου. Οι περισσότερες γυναίκες, αφού αφαιρέσουν την παλιά πρόσθεση, τοποθετούν μια νέα. Οι γυναίκες που αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την εμφύτευση μιας νέας πρόθεσης θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες για το γεγονός ότι θα αναπτύξουν καταθλίψεις ή/και πτυχές και άλλα καλλυντικά ελαττώματα.
Δυσαρέσκεια με το καλλυντικό αποτέλεσμα
Το αισθητικό αποτέλεσμα της επέμβασης μπορεί να μην ικανοποιεί πάντα τον ασθενή. Πιθανές ρυτίδες, ασυμμετρία, μετατόπιση εμφυτεύματος, λανθασμένο μέγεθος, ανεπιθύμητο σχήμα, ψηλαφησιμότητα του εμφυτεύματος, τραχύ (ακανόνιστο σχήμα, ανασηκωμένο) και/ή πολύ μεγάλη ή φαρδιά ραφή.
Η πιθανότητα αυτών των ελαττωμάτων μπορεί να μειωθεί με τον προσεκτικό σχεδιασμό της επέμβασης και την επιλογή της σωστής τεχνικής. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς.
Μόλυνση
Οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση συνδέεται με τον κίνδυνο μόλυνσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η λοίμωξη αναπτύσσεται μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες μετά την επέμβαση. Εάν η λοίμωξη δεν μπορεί να ελεγχθεί με αντιβιοτικά και η παρουσία εμφυτεύματος δυσχεραίνει τη θεραπεία, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσετε την πρόθεση. Η εγκατάσταση ενός νέου εμφυτεύματος είναι δυνατή μόνο μετά την ανάκτηση.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, το σύνδρομο τοξικού σοκ αναπτύσσεται μετά την εμφύτευση μιας πρόσθεσης μαστού, το οποίο μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, έμετο, διάρροια, λιποθυμία, ζάλη και/ή εξάνθημα. Εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό και να ξεκινήσετε τη θεραπεία.
Αιμάτωμα / ορόμα
Ένα αιμάτωμα είναι μια συσσώρευση αίματος (σε αυτή την περίπτωση, γύρω από ένα εμφύτευμα ή μια τομή) και ένα ορόωμα είναι μια συσσώρευση ορώδους υγρού, το οποίο είναι το υδατικό συστατικό του αίματος. Το μετεγχειρητικό αιμάτωμα και ορόωμα μπορεί να συμβάλλουν στη μόλυνση ή/και στη συστολή της κάψας και να συνοδεύονται από οίδημα, πόνο και μώλωπες. Ο σχηματισμός αιματώματος είναι πιθανότατα στην μετεγχειρητική περίοδο. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε άλλη στιγμή με μελανιασμένο στήθος. Κατά κανόνα, μικρά αιματώματα και ορώματα υποχωρούν από μόνα τους. Μεγάλοι μώλωπες ή οροί μπορεί να απαιτούν παροχέτευση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μικρή ουλή αφήνεται μετά την αφαίρεση του σωλήνα παροχέτευσης. Κατά την εισαγωγή μιας παροχέτευσης, είναι σημαντικό να μην καταστρέψετε το εμφύτευμα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση / ρήξη της πρόσθεσης.
Αλλαγές αισθήσεων στην περιοχή της θηλής και του μαστού
Μετά την εμφύτευση της πρόθεσης, η ευαισθησία στην περιοχή της θηλής και του μαστού μπορεί να αλλάξει. Οι αλλαγές ποικίλλουν ευρέως - από σημαντική ευαισθησία έως την απουσία οποιωνδήποτε αισθήσεων. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να είναι προσωρινές και μη αναστρέψιμες, επηρεάζοντας τη σεξουαλική ευαισθησία ή την ικανότητα θηλασμού.
Θηλασμός
Μέχρι στιγμής δεν κατέστη δυνατό να ληφθούν δεδομένα που να επιβεβαιώνουν τη διάχυση μικρών ποσοτήτων σιλικόνης από το κέλυφος της πρόθεσης στον περιβάλλοντα ιστό και την είσοδό τους στο μητρικό γάλα. Δεν είναι επίσης γνωστό τι επίδραση μπορεί να έχει η σιλικόνη σε ένα μωρό εάν καταποθεί με το μητρικό γάλα. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν μέθοδοι ποσοτικοποίησης της ποσότητας σιλικόνης στο μητρικό γάλα. Ωστόσο, μια μελέτη που συγκρίνει το επίπεδο σιλικόνης στο μητρικό γάλα γυναικών με και χωρίς προθέσεις υποδηλώνει ότι οι γυναίκες με εμφυτεύματα γεμάτα με φυσιολογικό ορό και οι γυναίκες με προσθετικές γέλη έχουν παρόμοια ποσοστά.
Όσον αφορά την ικανότητα θηλασμού, σύμφωνα με την έρευνα, το ποσοστό των γυναικών που δεν μπορούσαν να θηλάσουν μεταξύ των γυναικών με εμφυτεύματα ήταν 64% έναντι 7% μεταξύ των γυναικών χωρίς εμφυτεύματα. Όταν η πρόθεση εμφυτεύεται μέσω της τομής της θηλαίας θηλάς, μειώνεται σημαντικά η ικανότητα θηλασμού.
Εναπόθεση ασβεστίου στον ιστό που περιβάλλει το εμφύτευμα
Στη μαστογραφία, οι εναποθέσεις ασβεστίου μπορεί να θεωρηθούν λανθασμένα ως κακοήθεις όγκοι. Προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τις καρκινικές αναπτύξεις, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί βιοψία ή/και χειρουργική αφαίρεση του εμφυτεύματος.
Καθυστερημένη επούλωση πληγών
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τομή μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να επουλωθεί.
Απόρριψη της πρόσθεσης
Ανεπαρκές πάχος του δερματικού πτερυγίου που καλύπτει την πρόθεση ή/και παρατεταμένη επούλωση του τραύματος μπορεί να οδηγήσει στην απόρριψη της πρόθεσης και θα φαίνεται καθαρά μέσω του δέρματος.
Νέκρωση
Η νέκρωση ή ο θάνατος των ιστών γύρω από την πρόσθεση μπορεί να παραμορφώσει μόνιμα τον ουλώδη ιστό και να αποτρέψει την επούλωση του τραύματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε χειρουργική διόρθωση ή/και αφαίρεση της πρόθεσης. Συχνά, της νέκρωσης προηγείται μόλυνση, χρήση στεροειδών για τον καθαρισμό του χειρουργικού θύλακα, κάπνισμα, χημειοθεραπεία/ακτινοθεραπεία και έντονη θερμική και ψυχρή θεραπεία.
Ατροφία ιστού μαστού / παραμόρφωση θωρακικού τοιχώματος
Η πίεση που ασκείται από την πρόσθεση στον ιστό του μαστού μπορεί να λεπτύνει και να ρυτιδωθεί. Αυτό μπορεί να συμβεί τόσο με μια εμφυτευμένη πρόθεση όσο και μετά την αφαίρεσή της χωρίς αντικατάσταση.
Άλλες επιπλοκές
Ασθένειες του συνδετικού ιστού
Ανησυχίες σχετικά με τη σχέση μεταξύ της τοποθέτησης προσθετικών μαστών και της εμφάνισης αυτοάνοσων ασθενειών ή ασθενειών του συνδετικού ιστού, όπως ο λύκος, το σκληρόδερμα ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα προέκυψαν μετά από αναφορές για αυτές τις καταστάσεις σε μικρό αριθμό γυναικών με προσθετικά μαστού. Ωστόσο, τα αποτελέσματα μιας σειράς μεγάλων επιδημιολογικών μελετών, που εξέτασαν γυναίκες με προσθετικά μαστού και γυναίκες που δεν είχαν ποτέ χειρουργική επέμβαση μαστού, δείχνουν ότι η συχνότητα τέτοιων ασθενειών μεταξύ των γυναικών και στις δύο ομάδες είναι περίπου η ίδια. Παρόλα αυτά, πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι ήταν η πρόθεση που προκάλεσε την ασθένειά τους. Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία, η αρθροπλαστική δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.